* Η Σοφίτα με τις Αντιχύσεις...

- Ωραίο μέρος διάλεξες πάλι... -άλεξες πάλι... -άλι...
- Τί ακριβώς δε σου αρέσει εδώ;
- Τι θα μπορούσε να μ' αρέσει εδώ; -ρέσει εδώ... -δώ...
- Δεν ξέρω. Τα πάντα...

- Το προηγούμενο εργαστήρι ήταν πολύ καλύτερο... -λύ καλύτερο... - ύτερο...

- Τί ακριβώς σου άρεσε εκεί;

- Τί θα μπορούσε να μη μου άρεσε εκεί; -ρεσε εκεί... -κει...

- Δεν ξέρω. Τα πάντα...

- Με τρομάζει μάλλον που είναι πιο στενός ο χώρος... -νός ο χώρος... -ώρος...

- Και τί από όλα σε τρομάζει;

- Τί θα μπορούσε να μη με τρομάζει εδώ; -ζει εδώ... -δώ...

- Δεν ξέρω. Τίποτα...

- Το προηγούμενο ήταν σαφώς πιο ευρύχωρο... -φώς πιο ευρύχωρο... -ύχωρο...

- Και τί παραπάνω είχες εκεί;

- Τί θα μπορούσα να μην είχα εκεί; -είχα εκεί... -κει...

- Δεν ξέρω. Τίποτα...

- Πρόσεξες κάτι τόση ώρα; -όση ώρα... -ώρα...

- Ναι... και δεν τολμώ να το αναφέρω καν!

- Πώς γίνεται άραγ' αυτό; -ραγ' αυτό... -τό...

- Δεν ξέρω. Δεν ξέρω τα πάντα!

- Θυμάμαι την πρώτη φορά που Ξυπνήσαμε τη Μέρα... -αμε τη Μέρα... -Μέρα...

- Ναι... τολμώ να το θυμάμαι που και που...

- Λες να είναι ιδέα μας οι Αναμνήμες; -ναμνήμες... -μες...

- Δεν ξέρω. Δεν ξέρω τίποτα!

- Να δοκιμάζαμε μήπως να αλλάξουμε τη δόση; -άξουμε τη δόση... -δόση...

- Φρόντισε μονάχα μην το χύσεις.

- Λες να γίνει καμιά έκρηξη; -έκρηξη... -ξη...

- Όχι. Μα ίσως δυναμώσουνε οι Αντιχύσεις...

- Ανησυχείς μην σπάσει ο δοκιμαστικός σωλήνας; -κός σωλήνας... -λήνας...

- Κράτα τον γερά. Το υπόσχεσαι;

- Το θέμα είναι, πού να τον ακουμπήσω... -κουμπήσω... -σω...

- Όσο γι αυτό, έχω τετρακόσια δεκατρία μέρη να σου προτείνω...

- Όλα καλά;

- (!)

- Ώχ! Το πρόσεξες κι εσύ, ε;

- Ναι... Πώς και σταμάτησε!

- Προηγουμένως, μόνο οι λέξεις οι δικές μου Αντιχύσαν...

- Ναι. ήταν μάλλον οι δυο φωνές του Χρόνου.

- (;)

- Ξέρεις... τα Πρέπει και τα Θέλω.

- ...Βοήθα;

- Να. Τα Πρέπει του Χτες με τα Θέλω του Σήμερα.

- (...)

- Ίσως πάλι... Τα Θέλω του Χτες με τα Πρέπει του Σήμερα...

- Η αλήθεια είναι ότι, δεν βοήθησε η διευκρίνιση...

- Να... Ξέρεις. Επαναλαμβάνονται για να επικρατήσουν το ένα του άλλου.

- Και ποιο είναι το πιο ισχυρό από όλα;

- Δεν ξέρω. Τα δικά σου λόγια Αντιχύσαν μόνο... -ύσαν μόνο... -μόνο...

- (!)

- (;)

- Πώς; Τί έγινε; Κι εσύ Αντίχυση;

- Αυτό ήταν απλά Αντήχηση... -ήχηση... -ση...

Στο είπα από την αρχή ότι μ' αρέσει το νέο εργαστήριο... -στήριο... -ριο...

- Τώρα που το ξαναβλέπω, μ' αρέσει κι εμένα τελικά... -ένα τελικά... -λικά...

- Ναι. Κάποια πράγματα τα βλέπεις μόνο Αγαπώντας... -απόντας... -όντας...

- Χαχαα... Αντιχύσαμε μαζί! -ύσαμε μαζί... -μαζεί... -ζει...

- Χαχαα... Αντιχύσαμε μαζί! -ύσαμε μαζί... -μαζεί... -ζει...

...απόσπασμα από το βιβλίο του Hermes Quant, "Échos dans le Grenier" - 2013

Εκδόσεις, présage