Sunday 14 July 2013

* Άγγελοι, Δενδρίτες, Κάτοπτρα, Συνοδοιπόροι

...και λοιποί


     Επειδή εκτός από στραβά, σκέφτομαι καμιά φορά και αργά -σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα αν μη τι άλλο- αποφάσισα να βάλω τη σκέψη κάτω και να γράψω. Αν βρω τα σκούρα, παίζει και να ζωγραφίσω. Άμα δε μπορείς να το πεις...


"Ὁ δ' ἀνεξέταστος βίος, οὐ βιωτὸς ἀνθρώπῳ..."

- Δεν το 'πα γω καλέ κυρία... ο Πλάτωνας το είπε... που το είχε ακούσει από το Σωκράτη.
(Κάτι σαν Ξανθοπούλου-Γιαδικιάρογλου, αλλά με νόημα)

Άμα δεν την ψάχνεις, δεν αξίζει. Η Ζωή.

     Έτσι λοιπόν κι εγώ, την ψάχνω. Κι έχω φτάσει σε ένα σημείο, να γίνομαι... νονός και να συναναστρέφομαι νονούς. Κι αυτό επειδή, όταν κοιτώ γύρω μου (και λίγο πιο μακρυά), κάτι δε μου πάει καλά. Βαπτίζω λοιπόν με ονόματα κι επίθετα τις σχέσεις των ανθρώπων, μήπως και δω κάτι διαφορετικό. Κάτι παραπάνω ίσως. Κάτι παραπέρα.
     Κι ίσως έτσι, να μπορέσω να ανακαλύψω σχέσεις, να δικαιολογήσω καταστάσεις και να προβλέψω αντιδράσεις που, κάποιοι άλλοι είτε τις προσπερνούν αδιάφορα είτε τις δαιμονίζουν.


     Κάποια στιγμή κι εκεί που έκανα defragment, αποφάσισα να ρίξω και μια ματιά στο patch-bay... Βρήκα ένα βύσμα ξεκάρφωτο... κι ακολούθησα το καλώδιο, να δω από που έρχεται μα... χάθηκα στη διαδρομή. Πήγαινε πολύ μακρυά. Εν τω μεταξύ, στο patch-bay μου, παίζουν γενικώς πολλές υποδοχές κενές. Ποια να πρωτοδοκίμαζα!
     Ακούμπησα την άκρη του βύσματος και πήρα λίγο static στα ηχεία...
Άρα η άκρη που κρατούσα, ήταν line-in...
Έπρεπε να εντοπίσω και να πάρω ήχο από το κατάλληλο line-out!


     Κάποιες στιγμές, κατά τη διάρκεια του ταξειδιού, συναντούμε ανθρώπους που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, επηρεάζουν την πορεία μας. Όσο κι αν αυτό δεν είναι ορατό εκείνη τη χρονική στιγμή, αργότερα, παίρνοντας back up, κάνοντας μια ανασκόπηση, έναν απολογισμό, αντιλαμβανόμαστε τη σημαντικότητα της "παρέμβασής τους" και τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξαν στις εξελίξεις.

     Το Φαινόμενο της Πεταλούδας σε πλήρη ανάπτυξη. Τόσο με την πραγματική του έννοια, όσο και με την παρεξηγημένη. Η ημιμάθεια κι η αμάθεια, όσο επικίνδυνες κι αν είναι, σε οδηγούν συχνά σε "λανθασμένα" μεν συμπεράσματα, μέσα από τα οποία όμως, κάποιες φορές, γεννιούνται πολύ σημαντικά ερωτήματα.
Κι αν δεν υπήρχαν ερωτήματα είτε θα ήμασταν όλοι ΕΝΑ είτε θα είχαμε μείνει Σπόγγοι σε κάποιο πυθμένα... εδώ και 4 δισεκατομμύρια χρόνια.

     Τις περισσότερες φορές, οι σημαντικότερες αλλαγές προκαλούνται έπειτα από τη γνωριμία μας με κάποιον άνθρωπο, που μπήκε και βγήκε ξαφνικά μες στη ζωή μας.
. Αν γνωρίζαμε εκ των προτέρων το ρόλο που ήρθε να παίξει, πόσο θα άλλαζε η συμπεριφορά μας;
. Θα συνεργαζόμασταν για να ολοκληρώσουμε το έργο συντομότερα;
. Θα προσπαθούσαμε, ανάλογα την περίπτωση, να επισπεύσουμε ή να αποτρέψουμε ένα γεγονός;
. Κι αν προσπαθούσαμε, θα τα καταφέρναμε;

     Ένιωσα λοιπόν την ανάγκη, να ορίσω τις δικές μου κατηγορίες ανθρώπων, βαπτίζοντας ή μετονομάζοντας τις υπάρχουσες, σε σχέση με τη φύση της συμμετοχής τους στη ζωή μας.
     Κάποιοι με διπλούς ρόλους, κάποιοι με έναν και μοναδικό.

     Κι εκεί που νόμιζα πως θα βρω απαντήσεις -λες και δεν το ήξερα- κατέληξα με επιπλέον ερωτήσεις!


     Κατάφερα όμως να βρω τη διαφορά ενός Αγγέλου από ένα Συνοδοιπόρο! Τη διαφορά του Δενδρίτη από ένα Βύσμα! Έμαθα να σέβομαι την ύπαρξη του Διακόπτη και πλέον ξεχωρίζω το Κάτοπτρο από το Φεγγίτη!
...κι άλλα πολλά!

     Όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, από το "πουθενά", ένας Δενδρίτης με σάρκα κι οστά, οδήγησε το Βύσμα στη σωστή υποδοχή κι επί τέλους...
Είχα ήχο!

     Είναι ωραίο το ταξείδι. Κι όσο πάει, γίνεται ωραιότερο!







συνεχίζεται...